Je bent een kei in je gevoelens voor je houden. Om te doen of alles okay is. Je verbergt je boosheid achter vriendelijke woorden. Je onderdrukt je frustraties met een grapje. Je spreekt niet uit wat je dwars zit. Je verbergt alles achter een masker. Totdat de bom barst.

 

Uitbarsting

Voor de ander komt het als een donderslag bij heldere hemel. Want er is geen echte aanleiding. Er gebeurt iets kleins, iets onbenulligs. Maar daardoor komen al jouw gevoelens er in één keer uit. Al jouw onderdrukte woede, al jouw frustraties, al jouw oordelen, al jouw opgekropte emoties. Je verliest de controle. Het lukt je niet meer om dat masker van ‘aardig en begripvol zijn’ op te houden.

Schuldgevoel

Achteraf voel je je schuldig. Je schaamt je voor je uitbarsting. Want zo wil je niet zijn. Je wilt op een normale manier je boosheid kunnen uiten. Je wilt rustig kunnen uitspreken wat je dwarszit. Je wilt anderen niet kwetsen door tegen ze uit te vallen. Vooral niet de mensen die je dierbaar zijn.

Uitspreken

Hoe veel beter zou het zijn om eerlijk te kunnen zijn over hoe je je voelt? Om gewoon te kunnen zeggen wat je vindt en wilt. Om duidelijk te zijn over wat je van een ander verwacht. Om eerlijk te zijn over dingen die je dwarszitten. Zonder dat je emoties met je aan de haal gaan. Zodat je je lichter en blijer voelt.

Oorsprong

Ik had vroeger regelmatig van die uitbarstingen, soms ook op mijn werk. Vreselijk voelde ik me dan. Totdat ik begreep waar het vandaan kwam. Dat ik als kind geleerd had dat boos zijn niet okay was. Dat je dat gevoel moest onderdrukken. Maar ook dat ik ergens besloten had dat ik niet lastig mocht zijn. Dat ik me moest gedragen zoals anderen van mijn verwachtten. Dat ik begripvol en aardig moest zijn.

Masker voor de buitenwereld

Weet je wat het gevolg is? Dat je een masker gaat opzetten voor de buitenwereld. Je doet je anders voor dan je bent. Je gedraagt je zoals het hoort. Je laat alleen die stukjes van jezelf zien die je okay vindt. Waarvan je denkt dat ze geaccepteerd worden. De rest verstop je, diep van binnen.

Aangepast gedrag

Jouw masker zorgt ervoor dat je alleen nog maar naar buiten gericht bent. Dat je voelsprieten continu bezig zijn met de buitenwereld scannen. En daarop pas je jouw gedrag aan. Want je moet immers voldoen aan het plaatje dat de buitenwereld van jou heeft. En dat lijkt geen probleem. Je kunt zo prima leven. Het voelt best okay.

Een stukje van jezelf

Ik heb lang met een masker opgelopen. Het voelde niet zo, want het was geleidelijk aan gegroeid. Door me steeds een klein beetje aan te passen. Dat begon in mijn kindertijd, toen ik een buitenbeentje was en vriendjes wilde maken. Het gebeurde in de banen die ik had, omdat ik graag aan alle verwachtingen wilde voldoen. Het ontstond in relaties, waar ik de ideale partner wilde zijn. Iedere keer kwam er ongemerkt een stukje masker bij en uiteindelijk voelde het als een stukje van mezelf. Het hoorde bij mij. Dacht ik ….

Het gaat knagen

Maar uiteindelijk ging het knagen. Dat ik me anders voordeed dan ik was. Dat ik stukjes van mezelf wegstopte. Dat ik mijn gevoelens zo vaak moest onderdrukken. Het stroomde niet meer. Ik voelde me gespannen en opgejaagd. Ik was onrustig, boos en ontevreden. Ik diep van binnen voelde ik me ongelukkig. Maar ik kon er niet precies de vinger op leggen hoe dat kwam. Of wat ik er aan kon doen.

Een schok

Door mijn scheiding ontdekte ik dat ik mezelf, wie ik in de kern ben, was kwijtgeraakt. Dat ik zo ver van mezelf was afgeraakt dat ik mezelf niet meer herkende. Dat ik een ander mens geworden was. Iemand die ik – eerlijk gezegd – niet leuk vond. Dat was best een schok. Om dat te erkennen, maar ook om te beseffen dat ik dat zelf had laten gebeuren. Hoe had het zo ver kunnen komen?

De weg terug

Het goede nieuws is dat ik de weg terug gevonden heb. Het heeft wat tijd gekost, maar uiteindelijk heb ik mezelf weer opnieuw ontdekt. Door tijd voor mezelf te maken. Door weer dingen te gaan doen die ik echt leuk vind. Door te gaan werken aan mijn eigen ontwikkeling, gesteund door coaches en trainingen. Door meer met mijn lichaam bezig te zijn en er beter naar te luisteren. Het waren steeds geisha stapjes, maar uiteindelijk hebben die me gebracht waar ik nu ben. Stralend en krachtig.

Je masker afzetten

Herken jij je in mijn verhaal? Ben jij er aan toe om jouw masker af te zetten en weer te gaan stralen? Jouw verhaal is natuurlijk anders dan het mijne. Maar ook jij kunt de eerste geisha stapjes gaan zetten.

Ik help je graag door samen te kijken wat die voor jou zijn. Meld je snel aan voor mijn gratis Ontdek je Krachtige Zelf-sessie en we gaan samen op ontdekkingstocht.

Ik wens je een stralende dag!

Liefs,

Manita

 

P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het via de knoppen hieronder.