Met een harde knal schiet de kurk uit de champagnefles. Het schuim loopt over de hals van de fles. Snel schenkt mijn vriendin de champagne in de glazen. “Op ons!” proosten we. Genietend van de eerste slok ploffen we op de bank en halen herinneringen op aan onze vriendschap, die nu al 30 jaar duurt.

Het kan niet alleen maar rozengeur en maneschijn zijn

Zoals in elke relatie en vriendschap zijn er leuke en minder leuke momenten samen geweest. Maar als we daar zitten en herinneringen ophalen, gaat het vooral over wat onze vriendschap zo bijzonder maakt. Wat ons bindt. Wat maakt dat we contact houden. Ook al wonen we inmiddels niet meer in elkaars buurt. Ook al hebben we allebei een relatie en andere vrienden. Ook al spreken we elkaar niet meer zo vaak.

Je kunt je focussen op de dingen die niet goed gaan

In een relatie, in een vriendschap, maar ook op je werk. Je kunt je focussen op wat je in je collega stoort. Wat hij of zijn verkeerd doet. Op de klussen op je werk die je vervelend vindt. De projecten die je graag wilde maar niet kreeg. Dat is menselijk.

Het gevaar is dat je dan blind wordt voor de goede eigenschappen van die collega. Voor de dingen in je werk waar je wel voldoening uit haalt. Waardoor je uiteindelijk in een negatieve spiraal komt en je alleen nog maar focust op waar je niet blij van wordt.

Vergeet niet wat allemaal wèl goed gaat

Sta stil bij de kleine successen die je behaalt. De veranderingen die je wel al op je afdeling hebt doorgevoerd. De eerste stappen die je hebt gezet om je afdeling beter op de kaart te zetten. Je medewerkers die opbloeien onder jouw leiding, omdat je ze meer ruimte en verantwoordelijkheid geeft. De verbeterde samenwerking met andere afdelingen.

In jouw ogen is het misschien niet veel

Maar als je alles wat je de afgelopen tijd op je werk bereikt hebt op zou schrijven, is het vast een aardige lijst. Alleen zie jij het niet zo. Omdat je gefocust bent op de dingen waar je elke dag tegenaan loopt, die je nog wilt aanpakken. Omdat je vindt dat het sneller zou moeten gaan. Omdat je het gevoel hebt dat je niet alles kunt doen wat je zou willen.

In je enthousiasme en gedrevenheid om alles wat anders en beter kan te veranderen, sta je dan te weinig stil bij wat je al wel bereikt hebt. En dat is jammer.

Want natuurlijk wil je meer

Alleen … realiseer je dat Rome en Parijs ook niet op één dag zijn gebouwd. Verandering vraagt tijd en een lange adem. Het vraagt geduld en de drive om door te gaan als het tegenzit. Want verandering roept weerstand op. Vooral als je als vrouwelijke manager in een mannenwereld tegen een paar heilige huisjes loopt te schoppen.

Dus vier in de tussentijd gewoon je successen, met of zonder champagne.

Stralende groet,

Manita

P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het! Gebruik hiervoor de knoppen hieronder.