Je verlangt naar meer tijd voor jezelf. Naar een rustig moment, naar even niets hoeven, tijd om te doen waar jij blij van wordt. Je weet wat me-time je oplevert. En toch lukt het je niet om het voor elkaar te krijgen. Dus ga je nog harder je best doen. Terwijl je eigenlijk last hebt van het Miss Perfect-syndroom.

 

Ik doe iets verkeerd

Je weet zeker dat je het kunt. Het is gewoon een kwestie van wilskracht, van doorzetten en volhouden. Je weet immers hoe je je voelt na een half uur yoga of een uitgebreid bad. Hoe blij je bent na een ochtendwandeling of als je iets creatiefs gedaan hebt. Hoe veel rust en ontspanning je dat oplevert.

Hoe moeilijk kan het dan zijn om daar tijd voor te maken? Om het een vast onderdeel van je dag te maken? Je doet vast iets verkeerd. Anders was het je inmiddels wel gelukt.

Me-time = zelfzorg

Je leest het voortdurend: het is belangrijk om voldoende tijd voor jezelf, echte me-time, te nemen. Niet alleen op je vrije dagen, maar elke dag. Want tijd voor jezelf nemen is een manier om voor jezelf te zorgen. Het is een moment om helemaal met je aandacht bij jezelf te zijn. Bij wat je ervaart of aan het doen bent. Tijd om iets te doen waar jij op dat moment behoefte aan hebt. Me-time hoort erbij, net zoals douchen en tandenpoetsen.

Adempauzes

Naast slapen heb je die rustmomenten gedurende de dag nodig. Om op te laden. Om je systeem te ontspannen en het een pauze te gunnen. Om je lichaam in een staat van rust te brengen en het signaal te geven dat alles veilig is. Zodat je vanuit die rustige en ontspannen toestand vol energie weer aan de slag kunt.

Maar wat als het niet lukt? Als tijd voor jezelf maken en rust nemen hard werken is? Als je het iedere keer weer probeert, maar het er steeds bij inschiet. Als je meteen denkt dat je er geen tijd voor hebt en iets doet wat dringender is. Of dat je wel gaat zitten, maar er alleen maar onrustig van wordt.

Miss Perfect-syndroom

Grote kans dat je last hebt van het Miss Perfect-syndroom. Je hebt een beeld hoe die tijd voor jezelf eruit moet zien. Hoeveel tijd je er voor wilt vrijmaken en wanneer. Wat je allemaal wilt gaan doen in jouw tijd ……. Maar dan komt de realiteit om de hoek. Want de werkelijkheid lijkt niet op het plaatje in je hoofd. In werkelijkheid moet je keuzes maken. Moet je ‘nee’ zeggen. Moet je duidelijk zijn naar anderen over wat jij wilt.

Dus doe je het niet. Want als het niet gaat zoals jij in je hoofd hebt, dan doe je het niet goed. Dan heb je er toch niets aan. Dan kun je het beter laten. Want het moet natuurlijk wel in één keer perfect zijn.

Niet perfect is beter

Nou, niet dus. Sterker nog: het kan niet in één keer perfect zijn. Je bent het immers aan het leren, dat tijd voor jezelf maken. Het is nieuw voor je. Dan kun je niet van jezelf verwachten dat je het meteen perfect doet. Dat het meteen vanaf dag 1 zo gaat zoals je het voor je ziet. Rome en Parijs zijn ook niet op één dag gebouwd, toch?

Begin klein

De kunst is om klein te beginnen. Met iets wat niet veel tijd kost. Iets wat je kunt combineren met een vaste routine die je al hebt. Bijvoorbeeld bij het opstaan of naar bed gaan of vaste breaks in je dag als ontbijt, lunch en avondeten. 

En als ik klein zeg, bedoel ik dus ook klein:

• Voor je opstaat een paar minuten (ademhalings)oefeningen doen.
• Na het douchen je lichaam met aandacht insmeren.
• Voor het aankleden 1 of 2 (staande) yogaoefeningen doen.
• Terwijl je je kop thee drinkt vijf minuten in je dagboek schrijven.
• Eén pagina lezen uit dat boek waar je niet aan toe komt.
• Tussendoor je nagels vijlen of lakken.
• Korte pauzes nemen om iets voor jezelf te doen (zet een timer).
• Elke avond drie dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent.
• Voor het inslapen een boek lezen of luisteren naar een meditatie.

Langzaam opbouwen

Doe de dingen waar jij blij van wordt. Waar jij energie van krijgt. Waar jij zin in hebt. Die zijn het makkelijkst vol te houden. Niet de dingen waarvan jij vindt dat je ze zou moeten doen. Of de dingen die je een ander doet. We zijn allemaal verschillend en wat voor de één werkt, is misschien helemaal niet jouw ding. Voorkom dat je hard ervoor moet werken.

Je zult zien dat je dan vanzelf een manier vindt om jouw favoriete me-time momenten in je dag te passen. Om er een vaste routine of ritueel van te maken. En dat die paar minuten die je voor jezelf vrij maakt, ongemerkt een kwartier of een halfuur worden.

En dan loslaten

Ik heb lang last gehad van het Miss Perfect-syndroom. En nog steeds tettert ze af en toe in mijn hoofd. Vooral als het gaat om tijd voor mezelf nemen. Daar vindt ze van alles van. Maar ik heb ontdekt dat ik dat los kan laten. Dat het niet perfect hoeft.

Mijn me-time ochtendritueel duurt de ene keer een kwartier en de andere keer een uur. Net waar ik zin in heb of hoe mijn dag eruit ziet. Soms doe ik het een dag niet. En dat is okay. Het gaat erom dat ik bewust tijd voor mezelf maak. Niet hoelang of hoe vaak. Want dan bestaat het gevaar dat ik weer hard ga werken.

 

Welk klein begin kun jij maken om tijd voor jezelf te nemen? Ik lees je reactie graag!

Liefs, Manita

 

P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het! Gebruik hiervoor de knoppen hieronder.