Herken je dat? Je leidinggevende vraagt naar jouw mening en je begint meteen te denken wat hij voor antwoord verwacht. Je partner vraagt wat je in het weekend wilt doen, maar je weet het eigenlijk niet. Het lijkt wel of je niet meer weet waar jij behoefte aan hebt. Of je alleen nog maar bezig bent met wat de ander van jou verwacht.

 

Wegstoppen

Als je eerlijk bent, stop je jouw eigen gevoelens en behoeften vaak weg. Soms lijkt het wel of je niet meer weet wat je zelf wilt. Dat je dat zo lang genegeerd hebt, dat je er niet meer bij kunt komen. Dat je zo gefocust bent op die ander, dat je vergeet dat je er zelf ook nog bent. Dat jij en wat jij wilt zeker zo belangrijk is.

Uit verbinding

Het is een signaal dat je de verbinding met jezelf hebt verloren. Dat je jezelf, wie jij in de kern bent, ergens bent kwijtgeraakt. Dat je hoofd het heeft overgenomen van je hart. Dat je meer aan het denken dan aan het voelen bent. Dat je alles wegredeneert en bagatelliseert. Het gevolg? Je bent ontevreden. Je ergert je aan anderen. Je voelt je ongelukkig en wordt misschien zelfs ziek. Je stopt met stralen.

Te veel aanpassen

Het is natuurlijk fijn dat je rekening houdt met anderen. Maar niet als je voortdurend bezig bent met je te gedragen, zoals je denkt dat anderen van je verwachten. Ongemerkt pas je je dan aan. Je verandert een stukje van wie je bent in hoe je denkt dat je zou moeten zijn. Om maar te voldoen aan het beeld dat de ander van jou heeft.

Niet goed genoeg

Eigenlijk zeg je tegen jezelf dat je niet goed genoeg bent zoals je bent. Dat je anders moet zijn, wil die ander jou aardig vinden. Of je respecteren. Of van je houden. Wat dan ook.

Je gaat steeds een klein stukje verder weg bij jezelf. Bij wie je echt bent. En uiteindelijk ben je de verbinding met jezelf kwijt. Wie jij bent, wat voor jou belangrijk is en wat jij diep in je hart voelt. Je weet het gewoon niet meer.

De verkeerde film

Dat overkwam mij jaren geleden ook. Ik kwam door mijn relatie in de rol van stiefmoeder terecht. In eerste instantie ging dat goed, maar al snel merkte ik dat ik continu op mijn tenen liep. Ik probeerde iedereen tevreden te houden. Ik probeerde de perfecte stiefmoeder te zijn. Met als gevolg dat ik gestrest en doodmoe was.

Eigenlijk was ik vreselijk ongelukkig. Maar dat wilde ik niet toegeven. En opgeven was geen optie. Het voelde het alsof ik in de verkeerde film terecht gekomen was.

Helder moment

Totdat ik na een dagje alleen eropuit merkte dat ik treuzelde om naar huis te gaan. Omdat ik de vrouw die ik daar was niet meer wilde zijn. Dat ik haatte wie zij, wie ik, geworden was. Toen ik me daarvan bewust werd, schrok ik enorm. Hoe kon ik zover afgekomen zijn van wie ik was? Hoe kon het dat ik mezelf niet eens meer aardig vond. Hoe had ik het überhaupt zover laten komen? En hoe kwam ik er weer vanaf?

Uit het oog, uit het hart

De uitdrukking ‘Uit het oog, uit het hart’ kun je letterlijk zo zien. Als je jezelf uit het oog verliest, dan verlies je de verbinding met je hart. Die verbinding heb je nodig om te mogen voelen wat je voelt. Om jezelf te accepteren en te mogen zijn wie je bent. Om jouw grenzen te bewaken. Om te weten wat goed is en wat niet. En om te weten welke keuzes je moet maken.

Signalen negeren

Als je jezelf uit het oog verliest, ga je steeds minder vanuit je hart voelen. Je hart geeft je wel signalen, maar jij negeert ze. Op een bepaald moment schreeuwt het om aandacht, maar jij luistert niet. Na een tijdje stopt het uiteindelijk met praten. Want jij luistert toch niet. Wat dan overblijft is je hoofd over, je denken. Dat kun je een tijdje volhouden. Maar uiteindelijk krijg je – soms letterlijk – last van je hart.

Luisteren naar je hart

Gelukkig kwam het bij mij niet zover. Ik besefte dat het zo niet verder kon. Dat ik moest gaan luisteren naar mijn hart. Naar wat ik wilde. Naar wat goed was voor mij. Ik besefte dat opgeven ook een keuze was. Misschien niet wat anderen van mij verwachtten. Maar een keuze voor mezelf.

En die heb ik gemaakt. Na veel wikken en wegen, na eindeloze gesprekken, na veel tranen. Vanuit het vertrouwen dat het de juiste keuze was.

Hartswijsheid

De juiste keuze is voor iedereen anders. Wat de juiste keuze is voor mij, is misschien een de verkeerde voor jou. Het gaat erom dat je vanuit jouw hart kiest. Jouw hart weet als geen ander wat goed is voor jou. Daar zit de kern van wie jij bent. Al jouw wijsheid.

Om weer te horen wat je hart tegen je zegt, hoef je alleen maar stil te worden. In de stilte komt er weer ruimte voor je hart. In de stilte kun je je hoofd even uit zetten. Zodat je kunt horen wat echt belangrijk is.

Vind je dat lastig? Lukt het je niet om voorbij je hoofd te komen?

Laten we het dan samen doen. Meld je dan aan voor mijn VrouwenKracht-sessie op vrijdag 22 oktober. Dan gaan we samen op zoek naar de stem van jouw hart. Want uiteindelijk wijst die je de weg naar het leven waar je naar verlangt.

Ik wens je een stralende dag!

Liefs,

Manita

 

P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het via de knoppen hieronder.