fbpx

Durf te vragen

door | 0 Reacties

Je bent gewend om je mannetje te staan. Om problemen zelf op te lossen, want je wilt onafhankelijk zijn. Om vooral geen hulp te vragen, want je wilt niemand tot last zijn. Je probeert alles perfect te doen, zodat je waardering en respect krijgt. Je laat je niet kennen als je moe bent, want je wilt niet zeuren. Liever doe je alsof je superwoman bent.

 

Alleen voelen

Maar eigenlijk baal je ervan dat je alles alleen moet doen, dat niemand jou helpt. Je bent geïrriteerd en boos. Je bent doodmoe en hebt het gevoel dat je overal alleen voor staat. Dat jij degene bent die alles moet oplossen. Je bent het zat om steeds aan alle verwachtingen te moeten voldoen. Je voelt je onbegrepen, niet serieus genomen. Je bent er gewoon klaar mee.

Tussen de regels

Maar je spreekt het niet uit. Je wilt niet laten merken dat het je raakt, dat je er ongelukkig van wordt. Dus slik je je het in. Je houdt je groot als mensen vragen of het nog wel gaat. Je houdt de boot af als iemand iets voor je wilt doen. Maar stiekem verwacht je wel dat ze je te hulp schieten. Dat ze tussen de regels doorlezen. Want ze zien toch wel dat je het alleen niet meer redt?

Jouw schild

Ook al heb je het gevoel dat je overal alleen voor staat, dat is natuurlijk niet zo. Er zijn altijd mensen om je heen die je willen steunen. Die je willen helpen en er voor je willen zijn. Je hebt alleen een schild opgetrokken. Een schild tussen jou en de buitenwereld. Een schild dat zegt: “Laat mij maar. Ik kan het allemaal zelf.” Je doet alsof je superwoman bent. Maar dat is niet zo en dat hoeft ook helemaal niet.

Superwoman-pak

Hoe zou het zijn om dat superwoman-pak eens een tijdje in de kast te hangen? Om te ervaren dat je er niet alleen voor staat. Om te zien dat anderen er ook voor jou zijn en je graag helpen. Om te beseffen dat de wereld niet vergaat als jij een stapje minder hard loopt. Om toe te geven dat je het niet alleen kunt. En daar okay mee te zijn.

Hulp vragen

Je hebt namelijk een keuze. En die is heel eenvoudig: hulp vragen. Het goede nieuws is dat iedereen altijd graag een ander wil helpen. Kijk maar naar jezelf. Hoe graag jij iets voor een ander doet. Datzelfde geldt ook voor de mensen in jouw omgeving. Op je werk, maar ook thuis. Dus hulp vragen is in die zin niet moeilijk.

Vooroordelen

Wie het moeilijk maakt ben jij zelf. Hulp vragen en accepteren is voor veel mensen lastig. Er zitten je vaak allerlei overtuigingen in de weg. “Ik ben een zwakkeling als ik om hulp moet vragen.” “Wat denken anderen wel van me.” “Stel je niet aan, het gaat best nog wel.” Die hebben je er tot nu toe van weerhouden om hulp te vragen. En om die te accepteren.

Andere kijk

Hulp vragen is geen schande. Het is geen teken van zwakte of onvermogen. Het is juist een teken van kracht. Omdat je toe durft te geven dat je de ander nodig hebt. Dat je het niet allemaal alleen kunt. En dat je de ander de ruimte geeft om jou te helpen. Dat je de hulp kunt accepteren. Want niemand verwacht van je dat jij superwoman bent. Dat zit vooral en alleen in jouw hoofd.

En dan doen

Nu je je bewust bent hoe het werkt, kun je ermee aan de slag. Hoe pak je het aan: hulp vragen en accepteren?

1. Klein beginnen

Alle begin is moeilijk, dus begin met kleine stapjes. Maak eens een lijstje met dingen, thuis en op je werk, waar je graag hulp bij zou krijgen. Hou het klein en simpel.

2. Opmerken

De mensen in je omgeving bieden je je waarschijnlijk best vaak hulp aan. Misschien valt je dat niet meer op. Word je ervan bewust hoe vaak mensen hun hulp aanbieden en besef hoe blij je daarmee mag zijn.

3. Bedanken

Als iemand je hulp aanbiedt, bedank hem of haar daarvoor. Daarmee geef je aan dat je het aanbod hebt gehoord en waardeert. Of je de hulp nou aanneemt of niet.

4. Openstaan

Sta open voor het aanbod van de ander. Misschien biedt de ander je niet precies de hulp aan die jij nodig hebt. Kijk of het je toch verder helpt of vraag om hulp bij iets anders, iets wat jou meer helpt.

5. Kiezen

Kies dan bewust of je wel of niet gebruik maakt van de hulp. Zeg niet te snel ‘nee’, want dat is je eerste reflex. Laat het even bezinken voor je reageert. Als je ‘nee’ zegt, laat dan wel een opening voor een volgende keer dat de ander jou hulp aanbiedt.

6. Accepteren

Laat toe dat de ander je helpt en oordeel niet. Accepteer dat hij of zij het misschien anders doet dan jij. Maar dat is okay. Je bent immers geholpen.

7. Blijf oefenen

Hoe vaker je het doet, hoe beter je er in wordt. Dus blijf vooral oefenen. Als hulp vragen bij kleine dingen makkelijk gaat, vraag dan eens iets wat je wat lastiger vindt. En merk op wat het met jou en de ander doet.

In de kast

Mijn superwoman-pak hangt al een tijdje achterin mijn kast. In het begin had ik de neiging om er naar te grijpen als ik het moeilijk had. Na een pijnlijke scheiding, als het op mijn werk niet goed ging, bij het overlijden van mijn ouders. Het zat zo comfortabel.

Plezier

Maar inmiddels heb ik gemerkt hoeveel plezier ik mezelf en een ander doe als ik hulp accepteer. Als die collega-ondernemer meedenkt over een nieuw idee voor mijn bedrijf. Als mijn partner spontaan iets in huis gedaan heeft. Of als een vriendin voor me kookt als ik geen tijd heb. Ik kan zo blij worden van die kleine dingen. En de ander ook.

Wat houdt jou tegen om hulp te vragen? Of om die aan te nemen? En hoe ga je dat vanaf nu anders doen? Ik lees graag jouw reactie onder dit blog.

Voor nu een mooie dag gewenst!

Liefs,

Manita

P.S. Binnenkort heb ik ook jouw hulp nodig. Nog even geduld ……

P.P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het! Gebruik hiervoor de knoppen hieronder.

 

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *