Zondagochtend. Koffie en vakantieplannen. “Zullen we naar Spanje op vakantie gaan? Ik zou heel graag een keer naar de streek rondom Bilbao gaan. Dan rijden we lekker met de auto in twee dagen die kant op. Zoeken een leuk hotelletje en dan blijven we daar een dag of tien”, zegt je man. Je denkt er even over na, schuift je eigen bezwaren opzij en zegt: “Ik vind het prima hoor. Jij wilt daar al heel lang heen en Spanje is een heerlijk vakantieland. Dus laten we het doen.”

Je bent er niet helemaal blij mee

Eerlijk gezegd zie je wel op tegen zo’n lange autorit. De files en drukte onderweg, de hitte in de auto ondanks de airco, het urenlange stilzitten. Je wordt er altijd zo moe en hangerig van. En je komt zeker niet uitgerust op je vakantiebestemming aan. Maar ja, je man vindt het heerlijk om met de auto te reizen, dus dat gun je hem ook.

Daar komt nog bij dat je van een collega hebt gehoord dat het gebied rond Bilbao best wel nat is, ook in de zomer. Terwijl jij eigenlijk behoefte hebt aan zon en lekker weer. Het zal wel meevallen, sus je jezelf. Jullie vakanties zijn altijd leuk. Ook al heb je vooraf soms je twijfels. Je bent niet de moeilijkste. Je bent flexibel. Dus: Bilbao, here we come!

Maar hé, jij bent flexibel

Flexibel zijn en rekening houden met anderen is een prachtige eigenschap. Het helpt om een compromis te vinden als jij en je college andere belangen hebben. Het is handig als je een ander uit zijn agendaprobleem kunt redden door een uurtje eerder naar kantoor te komen.

Zolang het je er maar niet van weerhoudt om te bereiken wat jij belangrijk vindt.

Soms zorgt je flexibiliteit ervoor dat je die verandering, waar je manager niet om staat te springen maar jij wel, niet voor elkaar krijgt. Of dat je medewerkers dat belangrijke nieuwe formulier niet gaan gebruiken. Of dat je je vrije avond tóch opoffert omdat er nog een bult werk ligt die eigenlijk vandaag af moet zijn, terwijl je meer dan wat ook rust nodig hebt.

Denk je wel genoeg aan jezelf? 

Neem je genoeg ruimte voor jóu? Thuis en op je werk. Denk je genoeg aan wat jij belangrijk vindt en wat jij wilt bereiken? En zo ja, spreek je dat dan ook uit?

Anders beland je op je werk ook in Spanje

Als je niet genoeg gaat staan voor je eigen belangen, overkomt je op je werk hetzelfde als wat er met die vakantieplannen gebeurt. Dat je ideeën hebt over waar je naartoe wilt. Over hoe je dat wilt doen. Wat je daarvoor nodig hebt.

Maar uiteindelijk komt er niets van terecht, omdat je rekening houdt met wat je manager ervan vindt. Of met de bezwaren van je medewerkers. Met de mening van een collega die hetzelfde al eens geprobeerd heeft. En dan blijf jij met de kater zitten. Met een ontevreden gevoel over wat je bereikt hebt. Omdat het nèt niet is wat je voor ogen had. Omdat het in jouw ogen maar een halve oplossing is. Zoiets als de vakantiebestemming in Spanje die je partner voorstelde …

Het kan anders, als je je uitspreekt

“Weet je schat”, zeg je, “ik zie Bilbao toch niet helemaal zitten.” Je vertelt hem jouw bezwaren en hij is verrast.

Twee maanden later zit je ontspannen naast hem in het vliegtuig naar Lissabon. Met je e-reader op schoot en een kop koffie ernaast geniet je van het uitzicht over de Nederlandse polders. De weersverwachting op jullie vakantiebestemming is ideaal; zonnig en niet te warm. Jullie hebben een paar leuke hotelletjes geboekt. Deze vakantie kan niet meer stuk.

Liefs,

Manita

P.S. Heeft je netwerk ook baat bij mijn blog? Deel het! Gebruik hiervoor de knoppen hieronder.